Podstawową cechą charakteryzującą kryształy jest wewnętrzne przestrzenne uporządkowanie atomów, z których są one zbudowane na regularności budowy wewnętrznej opiera się geometryczna regularność budowy zewnętrznej. Nie zawsze jednak regularnej budowie wewnętrznej odpowiada regularna budowa zewnętrzna, jak to ma miejsce na przykład w wypadku metali, które zawsze posiadają budowę krystaliczną. Ten brak widocznej zewnętrznej regularności jest czasem tylko pozorny, spowodowany niewielkimi wymiarami poszczególnych kryształów. To samo zjawisko może występować również w przypadku kauczuku naturalnego. Kauczuk mocno wyciągnięty wykazuje wiele cech charakterystycznych dla materiału włóknistego. Read more „Kauczuk mocno wyciagniety wykazuje wiele cech charakterystycznych dla materialu wlóknistego”

W temperaturach wyższych elastyczność kauczuków zanika, gdyż ruchy termiczne cząsteczek są już tak silne, że pokonują siły międzycząsteczkowe i w wypadku ciał, które nie mają budowy trójwymiarowej, cząsteczki stają się na tyle ruchliwe, że następuje ich przesuwanie się względem siebie; w takich warunkach substancje przechodzą w stan ciekły o dużej lepkości. Im dłuższe są cząsteczki, tym wyższa musi być temperatura, aby efekt ten stał się dostrzegalny. Takie płynięcie plastyczne występuje w kauczuku, który nie posiada prawdziwych wiązań poprzecznych, lecz coś, co można by nazwać ,,kohezją uwikłaną, to jest złożonym mechanicznym splątaniem cząsteczek trzymających się razem pod działaniem sił międzycząsteczkowych. Elastyczny stan kauczuku jest więc z jednejstrony ograniczony w niskich temperaturach przez siły międzycząsteczkowe dążące do kompletnego unieruchomienia cząsteczek, z drugiej zaś strony w temperaturach wyższych – przez siły międzycząsteczkowych wiązań poprzecznych. Na podstawie szeregu dowodów przyjęto obecnie, że kauczuk może występować w postaci krystalicznej; świadczą o tym charakterystyczne zaciemnienia na rentgenogramie otrzymanym w określonych warunkach. Read more „Elastyczny stan kauczuku”