To samo dotyczy badań mechanicznych zapraw emulsyjnych. Godna uwagi nowa metoda mechanicznego badania właściwości zapraw emulsyjnych została opracowana przez wspomnianego już inż. E. J. Vatera . Metoda ta omówiona jest w niniejszym i następnych rozdziałach. Mechaniczne określenie właściwości zapraw emulsyjnych polega na oznaczeniu wielkości oporu mieszania składników, w różnych momentach przebiegu ich wytwarzania, to jest od początku mieszania poprzez wszystkie stadia zmian, zachodzących w czasie tego procesu, aż do rozpadu emulsji w wytwarzanej zaprawie i związania jej składników wydzielonym z emulsji asfaltem. Opór mieszania zapraw jest w dużym stopniu współmierny z lepkością tych zapraw w poszczególnych momentach ich wytwarzania. W czasie oznaczania wielkości oporu mieszania wytwarzanej zaprawy za pomocą opisanego dalej przyrządu, zostaje wykreślona w odpowiedniej skali w sposób automatyczny krzywa tego oporu za pomocą samopiszącego urządzen ia, sprzężonego z urządzeniem pomiarowym zmiennej wielkości oporu mieszania. Na podstawie przebiegu wykreślonej krzywej można oznaczyć szereg danych, charakteryzujących wytwarzaną zaprawę. Do tego rodzaju danych należą: – czas rozpadu emulsji w zaprawie, – czas trwania procesu mieszania zaprawy wraz z jego przebiegiem i chwilowymi zmianami, – okres możliwej urabialności zaprawy do czasu jej związania wraz z rozpadem w niej emulsji. [podobne: deski na podłogę, deski elewacyjne, deskia na boazerią ]
Powiązane tematy z artykułem: deski elewacyjne deski na podłogę deskia na boazerią